Kızım 4. ayına yaklaşırken uyku eğitimi konusunda yaptığım araştırmalar sırasında bebeği uyku arkadaşına alıştırmanın hem ilerde kendi kendine uykuya dalmasını hem de daha ilerki yaşlarda emziği bırakmasını kolaylaştırdığını öğrendim. Bunun üzerine önce kızıma bir uyku arkadaşı almaya karar verdim. Daha sonra fikir değiştirip işin içinde benim de el emeğim, göz nurum olsun istedim ve kendim yapmaya karar verdim.
Dikiş nakış konusunda çocukken oyucak bebeklerime artık bezlerden diktiğim/doladığım elbiseler dışında hiçbir tecrübem olmamasına rağmen pek bir gaza geldim bu hususta. Öğrenmenin yaşı yoktur dedim, ne de olsa düğme dikmeyi bile 15 yaş civarında babasından öğrenmiş bir insandım.
Sonunda anneme kumaş siparişi verdim, birkaç renk seçeneği belirttim. Anneannemiz bize 2 farklı kumaş yollayınca her ikisini de kullanarak bir uyku arkadaşı yaptım kızıma. Aslında aynı uyku arkadaşından 2 tane yaptım. Çünkü bebeklik döneminde battaniyesini uyu arkadaşı edinen yeğenimin, battaniyesi yıkanırken neler çektiğini ve çektirdiğini hatırlıyorum. O yüzden aynı uyku arkadaşının bir de yedeğini yaptım.
Uyku arkadaşını yaptım yapmasına da, sıra Elif'i yeni arkadaşına alıştırmaya geldi. Sanırım uyku arkadaşına alıştırabilmek için bebeğin ellerini biraz daha bilinçli kullanmaya başlaması gerekiyor. Bizim afacan elleriyle objeleri tutmaya başlasa da henüz çok bilinçli tutamıyor. Mesela emziğini tutmaya çalışıyor ama ağzındaki emziği bilinçsizce sağa sola çekince emziğinin ağzından düşebileceğini akıl edemediği için arkasından bir yaygara koparıyor.
Şimdi sabırla yumuk ellerimizin uyku arkadaşını tutup onunla oynayabilecek kıvama gelmesini bekliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder